De oktoberochtend is mistig en kil zijn sombere zelf aan het zijn als er iemand op het raam van de schuifpui klopt. We verwachten een pakje, maar het is niet de bezorger die zich bij ons chalet meldt. Het is de poezenmeneer. De rechtmatige eigenaar van een poes en twee katers die een tijdje ‘slechts op bezoek‘ bij ons waren.
Miauwend geluk
Het was opeens weer stil in huis, nadat het drietal was teruggehaald. We keken al om ons heen. Wellicht was er ergens een ouderloze kitten, een hulpbehoevende oude kater? Het verlangen naar aaibaar miauwend geluk bleek, in de zomer die volgde, toch nog redelijk dichtbij te zijn. Niet alle drie de katten waren keurig bij hun echte baas gebleven. Er was er eentje bij die blijkbaar geen genoegen nam met de internering en kort na zijn opsluiting wist te ontsnappen: d’n Bruce.
Aaibaarheidsfactor
Het was moeilijk, zo niet onmogelijk, deze jonge kater met hoge aaibaarheidsfactor te negeren. Zijn missie was duidelijk: ik vind het bij jullie wel oké en wil blijven! Bovendien stond de schuifpui tijdens de lange warme zomermaanden letterlijk wagenwijd open en vormde het magnetisch sluitende vliegengordijn geen onneembare barrière voor katten, laat staan voor de drieste Bruce. Als een echte vechtkunst-acteur als zijn naamgenoot Bruce Lee, kwam hij al snel elke dag zijn portie gezelligheid ophalen. Bij voorkeur had hij daar ook een kattenknabbeltje bij. En liefst meer: Bruce had chronisch honger.
Executiedatum
Als dank voor maagvulling kroop hij op schoot of liever nog – hoger op – half op je gezicht. Innig tevreden spinnend nam hij bezit van je. Een charmeur met grote smeltfactor. Maar hoe lang nog? Wanneer kwam het moment dat hij toch uitgezet moest worden? Werd Bruce weer opgehaald? Was de executiedatun vandaag? Dat waren onze eerste, worstcasescenario-gedachten bij de aanblik van de man die nu voor de schuifpui stond.
De kat in kwestie maakt op het moment suprême zijn ochtendronde elders en laat zich even niet zien in onze contreien. Een diplomatieke actie van de slimme kater of is het de Voorzienigheid? We weten het niet.
Hoe dan ook, de poezenmeneer valt direct met de deur in huis. Tegen alle verwachtingen in is zijn boodschap helder. Maar die is totaal anders dan verwacht: Bruce mag blijven!
Huh? Wat? Hoezo?
De poezenmeneer gaat verhuizen deze week en neemt alleen de moederpoes mee. Het kleine zwarte katertje, het broertje van Bruce, is ook al tijden geleden ontsnapt en is sindsdien nooit meer gezien door hem. Ook door ons niet…
Er zijn dagen met een grote Gouden Rand. Dagen met onverwacht goed nieuws. Dagen die gevierd moeten worden. Dagen die een mooi glas wijn verdienen. Dit is zo’n dag. En dit is de wijn die erbij past.
Château Val Joanis Les Griottes rouge 2018
- Cépages: 90% syrah, 10% grenache
- Bodem: rolkeien
- Schillen weken lang mee in de most; rijpt 10 maanden in barrique.
- Rendement: 45 hl/ha
- Purperrood, ruikt naar geurige Provençaalse kruiden, drop en is licht peperig. Fijne syrahgeuren. De houtopvoeding is waarneembaar, maar wederom is het hout zeer elegant gebruikt. Aroma’s van zwarte bessen, pruimen en gestoofd donker fruit. Krachtige en prachtige wijn van druiven afkomstig van geselecteerde percelen (Les Griottes).
Pittig intens zwart
Samen met de kater in kwestie heffen we het glas, met daarin een wijn passend bij zijn cypers-met-zwart-peper-en zout-kleurige vacht: Château Val Joanis Les Griottes rouge 2018. Een velletje dat lijkt op de kleur van griotjes. Het pittige intense zwart van de syrah past bij het krachtige karakter van Bruce, gelardeerd met de veel lichtere kleur van de grenache en de milde kant van Bruce: zijn onvoorwaardelijke liefde voor ons. En natuurlijk is die liefde volledig wederzijds.
Deze wijn is fijn, maar nog tamelijk jong; de tannines zijn nog een klein beetje stroef. Met andere woorden: een tijdje laten rijpen maakt de wijn zeker nog mooier. Datzelfde geldt voor Bruce. Hij is nog jong, ongeveer even oud als de wijn. Hij mag ook nog verder rijpen. Bij ons!
Santé op een generaal pardon voor Bruce. Santé dat hij nu legaal bij ons mag zijn. Santé op zijn verblijfsvergunning!
En wat vindt Bruce daarvan?
Bruce keurt het goed. Missie geslaagd.
Tussen Noordzee en Méditerranée 